บทที่ 941

สวมสูท ผูกหูกระต่าย ดูเนี้ยบ ผมก็หวีขึ้นไปเรียบร้อย เทียบกับปกติที่เขาดูสบายๆ ไม่ค่อยใส่ใจ ตอนนี้เขาดูจริงจังขึ้นมาบ้าง... และก็ประหม่าด้วย

ใช่แล้ว เขาก็ประหม่าเหมือนกัน

“อันห่าว” เสียงของเฉียวจือเฉินดังแว่วมา ถูกลมพัดจนแผ่วเบา เจือด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเล็กน้อย “เธอ เธอมาแล้วสินะ”

เขาก้าวออกจา...